آمدنت را چشم میکشم.... لیلی جان!
هر کجا در میمانم تو را صدا میزنم... لیلی من...
البته قبول دارم که اشتباه از من است... جمعه ها بیشتر یادت میکنم...
آخر جمعه ها رنگ تو را دارد...
 لیلی جان نمیدانی در خیالم چقدر تصور کرده ام آمدنت را...
چقدر فکر کرده ام به این که بیایی چه کنم...
چه میشود....
چطور با تو برخورد کنم.... چطور گرامی بدارمت...
چه لحظه هایی شیرینی از دیدار در ذهنم نقش بسته....
چقدر دلبسته ات هستم لیلی ام...
چقدر دوستت دارم....
چه احساس خوبی است با تو بودن...
با تو زندگی کردن را دوست دارم...
لیلی جان خودت بگو فراق تا کی...
چرا نمی آیی؟ بیا لیلی جان، من تو را محتاجم...
بیا تا بفهمم معنی خوشبختی را...
بیا لیلی جان...

سلام لیلی جان، عزیز دلم، سلامی به تو از جنس محبت، از محله ی آرامش....
می خواستم اولین نامه ام را برایت بنویسم تا ثابت کنم دوست داشتنت را... ثابت کنم مهر ورزیدن به تو را...
به تو بگویم تا بدانی چقدر عزیزی... چقدر گران قدری... چقدر بزرگی و چقدر ارزمندی...
به تو بگویم تا بدانی قدر خودت را.... بگویم تا بدانی همه چیز در اختیار توست...
لیلی جانم، نمی خواهم بیشتر از این بگویم برایت... چون این اولین نامه ی من به توست....
در این جا فقط میخواستم بگویمت:

دوستت دارم لیلی من...

چشم مجنون، دوخته به ردّ پای لیلی است، گوش به زنگ لیلی است، دلداده ی لیلی است... چه باک از گمگشتگی؟ راه، همان است که به کوی لیلی برسد، هرچند شاید برای دیگران، گمراهی. راه لیلی روشن است.
بسم الله...

نمی دانم چه شد ... دلم گفت برایت بنویسم ...قلمم گفت برایت بنویسم... عقلم گفت... همه دست به دست هم داده بودند تا برایت بنویسم.... بنویسم از پاکی دلت، از قلب نازنینت، از...
آخر تو را دیدم که چه قدر قشنگ قرآن می خواندی آنقدر غرق دریای نور شده بودی که هیچ نمی دیدی، هیچ نمی فهمیدی...
«یس» می خواندی و تمام وجودت یس شده بود... آنقدر که حتی نگاه های زهرآلود و گناه آلود اطرافیانت را نمی دیدی... نمی دیدی که فقط تو را می دیدند و دو چشم دیگر هم قرض گرفته بودند... نمی دیدی که چه لذتی می بردند از این گناه ...دلم برایت سوخت آخر نمی دانستی نگاه ها دارند نورت را می گیرند و ... آخر نمی دانستی همین نگاه ها چه بر سرت می آورند... شاید هم می دانستی ولی دانستن بدون عمل چه فایده ای دارد...
با تمام وجود غبطه خوردمت،  ولی کاش...
ولی کاش قرآن را با تمام وجود می خواندی، کاش قرآن عملت می شد کاش...

ای بانوی بانوان، ای که  جریان خلقتت همه را به شگفتی وا داشت...
ای که مونس مادری و یار و غمخوار تنهایی اش، ای که خدا نامت را از نام خودش گرفته است...
ای که باعث نجات از آتش دوزخی، ای که قرار است ناشناخته بمانی بانو...
ای باعث جدایی از ناپسند ها ، ای فارغ از دنیا و لذات و شهواتش....
ای بسیار راستگو، ای نیک بخت، ای پاک، ای پاکیزه، ای برخوردار از برترین درجات ایمان و راضی به قضای الهی، ای خشنود، ای مطیع،ای تمام...
ای کسی که ملائکه با تو سخن می گویند، ای روشنی بخش و درخشنده...
تو حوریه ای هستی در چهره انسان، تو ام ابیهایی، ام العلوم و ام الفضائلی...
سوره هل اتایی.... تویی که مثل شب قدر ناشناخته ماندی....
تویی آن خیر کثیر، تو آیه تطهیری، آیه الکبرایی، تو بحری....
تویی که دوستی ات می ارزد به تمام دوستی ها، تویی که دانشت گسترده و زهدت سرشار است....
پوشش و حجاب و حیایت وصف ناشدنی است....
تو شافع محشری، شکوهمند در رستاخیزی و پیشتاز بهشتیانی...
شکیبایی و استقامت تو را که دارد و عبادت و بندگی تو را که می تواند؟.......
تو را چه بگویم..........................تو فاطمه ای...

تو را چه بنامم که از جنس نوری و از محلّه ی خوبیها، تو را چه بگویم که اهل دل با نام تو غوغا می کنند،

ورودت گلباران مادر، ای منشا خیر ور برکات، چقدر فرشته که با ورودت به زمین آمدند، تو صدیقه ی کبرایی که با آب کوثر شستشویت دادند، تویی که با آمدنت کون و مکان نورانی شد ...
تو خانمی هستی که مریم(س) به تو می نازد و هاجر(س) به حریم تو همچو کنیزان است ، تو فخر بانوانی و مرآت جنان، تو گلواژه ی ایمانی، تویی که یاور ولیّت هستی، فقط تویی که می توانی همکفوّّ یارت باشی، فقط تویی که می توانی دختری مثل زینب(س) (یعنی مادر ایثار) را تربیت کنی...
مادر جان، ای که معنی مادر از تو مشتق می شود، ای که به جهانیان آموختی مادر یعنی چه؟...
مهرت به دلم مانده، آمده ام به درگهت بهر گدایی...
مسکین و یتیم واسیر آمدند و ناامید بر نگشتند، مادر جان من هم اسیر نفسم، فقیر عبادتم و یتیمم (پدرم-امام زمانم(عج)- را نمی بینم، پس من هم یتیمم) به فریادم برس، دستم را بگیرمادر...

به طور موثق از یکی از اساتید بزرگوار شنیدم (فقط شنیدم)که امسال در نمایشگاه کتاب تهران کتابهایی بر ضد شخصیت والای حضرت زهرا(س)فروخته شده است.(البته ازکنار اون غرفه که رد شدم نمی دونید باچه شورونشاطی کتاب می فروختند)
به نظر بنده بدحجابی در نمایشگاه که ضرری به جایی و شخصی نمیزند چون نمایشگاه هم مانند کوچه و خیابان اوضاعش به هم ریختست.
اما خدا نکند که یکی از این کتاب ها فقط به دست یک خواننده بیفتد.... همه چیز تمام می شود.

* درود خدا بر دو مرجع عالیقدر که این اقدام قبیحانه را محکوم کردند.

* به نوبه خود این اقدام برخی فروشندگان و ناشران کتاب را محکوم می کنم. چون  ناسلامتی عضو وبلاگ حجاب فاطمی هستم.

خوشگل خوب
خوب خوشگل
این ترکیب کلمات شما رو یاد چی میندازه؟
تا حالا با این درخواست روبرو شدین که کسی رو به شما کنه و بگه: «یک دختر خوشگل خوب سراغ دارین؟» چه جوابی بهش میدین؟
استادمون می گفت اگه کسی چنین درخواستی از من بکنه میگم: نداریم! خانم برو یه جای دیگه دنبال بگرد. بعدش هم توضیح می داد که زیبایی یک شخص اهمیت کمتری نسبت به رفتار و منش او داره و وقتی ما توی ارزش گذاری ها روی اشخاص، خوشگلی طرف رو بیشتر از خوب بودن اون در نظر بگیریم، یعنی به شخصیت او اهمیت ندادیم و فقط جسمش رو دیدیم. بعد هم می گفت که به اون خانم می گم که من دختر خوب خوشگل سراغ دارم اما دختر خوشگل خوب نه!
واقعیت ماجرا هم همینه،در خانواده هایی که روی زیبایی دخترانشون توجه بی رویه نشون می دن و دختران فامیلشون را بر اساس خوشگلی طبقه بندی می کنن، این خودنمایی ها وجلب توجه ها بیشتر دیده میشه.

حالا شما چه نظری دارین؟
خوشگل خوب یا خوب خوشگل؟

گویندمرا چو زاد مادر*پستان به دهن گرفتن آموخت
شب ها بر گاهواره ی من*بیدار نشست و خفتن آموخت
دستم بگرفت و پابه پا برد*تا شیوه ی راه رفتن آموخت
یک حرف و دوحرف بر زبانم*الفاظ نهاد و گفتن آموخت
لبخندنهادبر لب من*برغنچه ی گل شکفتن آموخت
پس هستی من زهستی اوست*تا هستم و هست دارمش دوست 

{روز مادر را صمیمانه به مادران عزیز شما اعضای وبلاگ تبریک عرض می کنم و براشون آرزوی سلامتی دارم}

متن زیر، گزیده ای از بخش های مختلف کتاب «دست های ناپیدا »-خاطرات مستر همفر-انتخاب شده است؛مستر همفر جاسوسی انگلیسی است که درتاسیس وهابیت نقش بسیار داشت.با مطالعه ی این اثر در می یابیم که دشمنان پس از بررسی نقاط قوت و ضعف جوامع مسلمان، برنامه هایی را به عوامل خود می دادند که بخشی از آن را که مرتبط با بحث عفاف و حجاب بود برای شما انتخاب شده است .

باید زنان را تشویق کنیم که چادر را از سر بیفکنند زیرا حجاب را خلیفگان بنی عباس رایج کردند. واین یک عادت اسلامی نیست. به همین جهت، مردم زنان پیامبر را می دیدند و زن در همه ی امور وارد بود .آن گاه که زن چادر از سر افکند جوانان را تشویق کنیم که به سوی آنان بروند تا فساد در میانشان افتد.در ابتدا باید زنان غیر مسلمان چادر از سر بردارند تا زنان مسلمان نیز سر در پی آنان نهند.

باید پیام بی بند و باری را در جان مسلمانان دمید، هر کس هر کاری که دلش می خواهد می تواند بکند؛ نه امر به معروف واجب است نه نهی از منکر، نه آموزش احکام. باید به آن ها گفت: «عیسی به دین خود موسی به دین خود» و «کسی را در گور دیگری نمی گذارند» و امر به معروف به عهده ی دولت است نه مردم.

سست کردن عقیده ی دختران و پسران مسلمان، تردید افکندن در میان آن ها نسبت به دینشان.فاسد کردن اخلاق آن ها از طریق مدرسه ها، کتاب ها، نشریه ها، باشگاه ها و نیز دوستان غیر مسلمان که می توانند زمینه را برای این کار فراهم نمایند، بنابراین لازم است گروه های پنهان یاز جوانان یهودی و مسیحی و دیگر آیین ها تشکیل شوند که در کمین جوانان مسلمان باشند و با هر روش ممکن آنان راشکار کنند.