آمدنت را چشم میکشم.... لیلی جان!
هر کجا در میمانم تو را صدا میزنم... لیلی من...
البته قبول دارم که اشتباه از من است... جمعه ها بیشتر یادت میکنم...
آخر جمعه ها رنگ تو را دارد...
 لیلی جان نمیدانی در خیالم چقدر تصور کرده ام آمدنت را...
چقدر فکر کرده ام به این که بیایی چه کنم...
چه میشود....
چطور با تو برخورد کنم.... چطور گرامی بدارمت...
چه لحظه هایی شیرینی از دیدار در ذهنم نقش بسته....
چقدر دلبسته ات هستم لیلی ام...
چقدر دوستت دارم....
چه احساس خوبی است با تو بودن...
با تو زندگی کردن را دوست دارم...
لیلی جان خودت بگو فراق تا کی...
چرا نمی آیی؟ بیا لیلی جان، من تو را محتاجم...
بیا تا بفهمم معنی خوشبختی را...
بیا لیلی جان...