تمثیل مولوی درباره تأثیر حجاب در افزایش مقام زن
مولوی، عارف نازک اندیش و دوربین خودمان مثلی بسیار عالی دارد، اول درباره تسلط معنوی زن بر مرد می گوید: 
زین للناس حق آراسته است *** زانچه حق آراست چون تانند رست 
چون پی یسکن الیهاش آفرید *** کی تواند آدم از حوا برید 
رستم زال ار بود، وز حمزه بیش *** هست در فرمان اسیر زال خویش 
آنکه عالم مست گفتارش بدی *** کلمینی یا حمیرا می زدی 

آنگاه راجع به تأثیر حریم و حائل میان زن و مرد در افزایش قدرت و محبوبیت زن و در بالا بردن مقام او و در گداختن مرد در آتش عشق و سوز، مثلی لطیف می آورد: آنها را به آب و آتش تشبیه می کند، می گوید مثل مرد مثل آب است و مثل زن مثل آتش، اگر حائل از میان آب و آتش برداشته شود آب بر آتش غلبه می کند و آنرا خاموش می سازد، اما اگر حائل و حاجبی میان آن دو برقرار گردد مثل اینکه آب را در دیگی قرار دهند و آتش در زیر آن دیگ روشن کنند، آنوقت است که آتش آب را تحت تأثیر خود قرار می دهد، اندک اندک او را گرم می کند و احیانا جوشش و غلیان در او به وجود می آورد، تا آنجا که سراسر وجود او را تبدیل به بخار می سازد. 
می گوید: 
آب غالب شد بر آتش از لهیب *** زآتش او جوشد چو باشد در "حجیب" 
چونکه دیگی حایل آمد آن دو را *** نیست کرد آن آب را کردش هوا