سلام.
اشاره ي جالبي بود. ممنون.
علامه طباطبايي (ره) هم همين رو توي تفسيرشون دارن:
«شخصى كه سلامت فطرت داشته باشد خواه ناخواه ايمان به موجودى غايب از حس خودش دارد: موجودى كه هستى خودش و هستى همه عالم، مستند به آن موجود است. شخص سليم الفطره بعد از آنكه به چنين موجودى غيبى ايمان آورد، و اعتراف كرد، فكر مى‏ كند كه اين مبدء كه حتى دقيقه‏ اى از دقائق از حوائج موجودات غافل نمي ماند، و براى هر موجودى آن چنان سرپرستى دارد كه گويى غير از آن ديگر مخلوقى ندارد، چگونه ممكن است از هدايت بندگانش غافل بماند، و راه نجات از اعمال مهلك، و اخلاق مهلك را به آنان ننمايد؟»
(الميزان/ج1/ص71)

کاربر گرامي، سلام
در تاريخ سه شنبه 13 تير 91 نوشته (گذري بر فطرت...) شما به فهرست نوشته هاي برگزيده در مجله پارسي نامه افزوده شده است. اميدواريم هميشه موفق باشيد.